Υπολογίζεται ότι το παλαιότερο τζαμί του χωριού χτίστηκε το 1849. Σύμφωνα με τα έγγραφα του Εβκάφ (Το Εβκάφ είναι μουσουλμανικό ίδρυμα στην Κύπρο, το οποίο ιδρύθηκε το 1750 και χειρίζεται τις δωρεές κτημάτων που έχουν γίνει από πιστούς για θρησκευτικούς λόγους προς τον Αλλάχ) , αυτό το τζαμί ήταν σε ερειπωμένη κατάσταση το 1899. Πιθανόν οι προύχοντες του χωριού να απευθύνθηκαν στις αρμόδιες αρχές για επισκευές το 1901, αλλά επειδή το κτίριο ήταν ερειπωμένο, δεν επισκευάστηκε. Επιχειρήθηκε να επισκευαστεί το 1904, αλλά αργότερα εγκαταλείφθηκε. Το σημερινό τζαμί του χωριού χτίστηκε στη θέση του παλιού τζαμιού και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στις 20.10.1931 σύμφωνα με τη χαραγμένη επιγραφή στον υπέρθυρο λίθο της τοξωτής πόρτας εισόδου, στα βορειοδυτικά του τζαμιού. Πάνω από αυτήν υπάρχει η επιγραφή του θεμέλιου λίθου, «Mehmet Münir Bey, ο Εκτελεστικός Διευθυντής των Ιδρυμάτων». (Από την επιγραφή γίνεται αντιληπτό ότι κατασκευάστηκε από τον Μεχμέτ Μουνίρ Μπέη.) Το τζαμί βρίσκεται λίγα μέτρα πριν την πλατεία του χωριού, στα δεξιά, σε ένα υπερυψωμένο σημείο. Είναι κατασκευασμένο από τοπικές πέτρες και η ξύλινη, επικλινής στέγη του είναι καλυμμένη με γαλλικά κεραμίδια. Για να φτάσει ο επισκέπτης σε αυτό χρειάζεται να ανεβεί δεκαοχτώ σκαλοπάτια, τα οποία βρίσκονται ακριβώς δίπλα από μία βρύση όπου ο πιστοί έπλεναν τα χέρια, το πρόσωπό, τα πόδια, πριν εισέλθουν στο τζαμί. Όπως όλα τα τζαμιά είναι προσανατολισμένο προς την Κάαμπα της Μέκκας (ο ιερότερος τόπος του Ισλάμ ) και ανήκει στον τύπο των τζαμιών που αντί για μιναρέ έχει έναν εξώστη. Το κτίσμα αποτελείται από ένα τεράστιο ορθογώνιο δωμάτιο με επτά μεγάλα παράθυρα- με περίτεχνα σιδερένια κάγκελλα- και δύο εισόδους. Η κύρια είσοδός του βρίσκεται στη βόρεια πλευρά και από αυτήν εισέρχονταν οι άνδρες. Στο τζαμί ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει μέχρι σήμερα το μιχράμπ, είδος ιερού βωμού ακριβώς απέναντι από την κύρια είσοδο. Έχει τριγωνικό αέτωμα και τη μορφή απλής τοξωτής κόγχης λαξευμένης στον τοίχο. Μέσα στην κόγχη που περιβάλλεται από έγχρωμα περιγράμματα, υπάρχει μια επιγραφή “Küllema Dahale aleyha Zekeriya’l-mihrap” γραμμένη στα παλιά τουρκικά. Στον τοίχο πάνω από το μιχράμπ, αναγράφονται τα ονόματα «Αλλάχ», «Μωάμεθ» ,«Αμπού Μπεκίρ» και «Αλί» από δεξιά προς τα αριστερά ( Ο Αμπού Μπεκίρ ή κατά άλλους Μπακρ είναι μάλλον ο Άραβας χαλίφης, σύντροφος (σαχάμπι) και πεθερός του προφήτη του Ισλάμ . Αλί είναι το δεύτερο άτομο, μετά τη γυναίκα του Προφήτη, Χατιτζά, που δέχτηκε την προφητική ιδιότητα του Μωάμεθ, και στάθηκε όλη τη ζωή του, πιστός στον Προφήτη και στα διδάγματά του. Παντρεύτηκε τη κόρη του Μωάμεθ Φάτ ). Δίπλα στο «μινμπάρ» ορθώνεται είναι ένα είδος άμβωνα/ δεσποτικού θρόνου πάνω στον οποίο στεκόταν ο ιμάμης και διάβαζε το κοράνι. Αριστερά της εισόδου βρίσκεται ο γυναικωνίτης που ονομάζεται μαχλίφ, ο οποίος είναι μία ξύλινη εξέδρα, , η οποία είναι προσβάσιμη απ’ ευθείας από τον δρόμο που βρίσκεται πίσω από το τζαμί, στην ανατολική πλευρά. Από τον γυναικωνίτη οι γυναίκες παρακολουθούσαν αθέατες πίσω από ένα ξύλινο διάτρητο κλουβί και προσεύχονταν μαζί με τους άντρες, οι οποίοι γονατιστοί σε σειρές και στραμμένοι προς τη Μέκκα, τους είχαν γυρισμένη την πλάτη. Δεξιά της εισόδου υπάρχει σκάλα η οποία οδηγεί σε έναν μικρό εξωτερικό εξώστη/ μπαλκόνι που ονομάζεται αζάν. (Γίνεται αντιληπτό ότι σε αντίθεση με τα τζαμιά γειτονικών τουρκοκυπριακών χωριών το τζαμί της Αλέκτορας δεν διαθέτει μιναρέ). Από τη σκάλα ανέβαινε ο ιμάμης πέντε φορές τη μέρα, για να καλέσει τους πιστούς σε προσευχή. Πέρα από αυτά, στο τζαμί υπάρχουν δύο ξύλινα ντιβανάκια στα οποία κάθονταν ή γονατούσαν πιστοί οι οποίοι δεν μπορούσαν να γονατίσουν στο πάτωμα. Αξίζει να σημειωθεί πως το τζαμί το 2004 είχε συντηρηθεί με δαπάνη από το Ταμείο των Τουρκοκυπριακών περιουσιών της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού. Ανάμεσα στο τζαμί και στο κτίσμα με τις βρύσες έχει μεταφυτευτεί και προσπαθεί να επιβιώσει μία από τις ελιές του αγροκτήματος Λανίτη-μία από αυτές που εκριζώθηκαν για να κατασκευαστεί το φωτοβολταϊκό πάρκο. Έτσι ο ιερός χώρος των Μουσουλμάνων φιλοξενεί άθελά του το ιερό μας δέντρο στην μικρή του αυλή. Μια τυχαία συνύπαρξη; Ένας τυχαίος συμβολισμός μήπως και ένα αισιόδοξο μήνυμα;… «Τις οἶδε» ;